...bukan diriku...

alhamdulillah,
lepas paper pathology
pharmacology pula bakal menyusul
berapa banyak drug nak kene ingat tak tahu.takut nak kira
yang pasti,tahun ni menuntut kesabaran dan ketabahan yang jitu.cewahhh jitu tu
saya tak tahu student pharmacy belajar pharma macam mana
tapi err..boleh tak kalau kitorang doktor ni tulis nama penyakit je.korang pharmacist setelkan bab ubat?
boleh.gaji pon bahagi 2 laa ye dak?
haisy.tidak boleh begitu.kamu telah diamanahkan untuk belajar pharmacology!
patient datang,tak mintak diagnosis.tapi mintak ubat(treatment)
owh tolong jangan banned saya.ayat kat atas tu gurauan je.bukan tak nak belajar pharma,cuma kadang-kadang rasa tertekan je huhu

yup tertekan.
that kind of feeling made me change to another person(betul ke ayat ni?lantakkan huhu)
kalau dulu nangis-nangis nak ingat anatomy tak pernah pon cerita kat ummi abah
kalau dulu tebal-tebal buku phisiology tak de pon mengadu kat ummi abah
tapi tahun ni.hermm entahlah.sangat manja rapuh heh
dari dulu saya bukan jenis cerita mende tak best kat ummi abah
simpan je.
tapi sekarang,saya rasa salah satu stress management ialah dengan message ummi abah
owh ini bukan saya.not me.no no no
mesti ummi pon pelik kan.selalu dapat message hari saya exam je.ni lagi 4 hari exam dah dapat message
(macam biasa,pagi-pagi before exam akan bagitahu ada paper hari ni walaupun ummi abah dah tau.walaupun dah dok ulang bagitau 4 5 kali nak jugak bagitau pagi tu)
mesti ummi ingat"anak aku ke neh?ke handphone kene hack??"haha

tertekan,tensyen,deppresion
bagi saya yang hanyalah insan biasa ni,itu normal.
ujian tu,yang mendekatkan lagi kita kepada Allah
tipu kalau saya kata "tak pernah rasa nak give up"
in fact,saya pernah terfikir "layak ke nak jadi doktor ni??"
tapi Allah Maha Mengetahui.
Dia yang pilih saya kesini
dan saya terpilih untuk melalui jalan ini.
telah ada sesuatu yang terbaik untuk saya,Dia rencanakan
dan semua mengutus doa,dari dekat juga dari jauh
tinggal saya sahaja yang perlu usaha lebih!
mohon doa,moga diberi kesabaran,dikuatkan semangat,dan beroleh kejayaan.amiin :)

buat latihan.mula-mula tulisan masih boleh dibaca.masih lagi ade rupa(errrr ye saya tau tulisan saya sama species dengan cacing trichuris trichiura huhu)

tidak berapa lama kemudian...yeah bukti kukuh lagi konkrit saya memang ditakdirkan untuk jadi doktor.jangan ditanya tulisan neh species cacing ape.errrr kalau cacing tengok neh,die pon confuse.rasanya ni boleh masuk species bacteria dah kot hehe

~tiba-tiba teringat ayat neh"jangan laa kutuk tulisan sendiri.tulisan tu comel laa"haha.tapi time exam boleh pulak size tulisan tu tiba-tiba je jadi besar.em musykil gak neh

~we have same situation,at the same time,in different way and different places.and that make me think about this.ni namanya automatic motivasion.motivate orang lain(errkk rasa ade motivasi ke haha),diri sendiri pon terasa dimotivate gak

~power spect makin bertambah neh.cepat-cepat laa nak balik malaysia<<huuu ade orang buat alasan nak balik malaysia.cakap jelaa memang rasa nak balik sangat-sangat heh :P